Dünya edebiyatının tembellik ikonu, dinlenmek için doğanların kahramanı... Yılgın ve yorgun ruhlu romancı Gonçarov'un Oblomov romanının başkarakteri. Şehirlerin hırslı ve hızlı hayatı onun tembel ve uyuşuk ruhuna ağır gelir. Tempolu hayata uyum sağlayamadıkça kendi içine kapanır. Küçücük evinde, sırtından eksik etmediği ünlü pasaklı hırkasıyla yatay bir hayat yaşamaya başlar. Başarılı bir hayatı anlamsız ve yorucu bulan Oblomov için tembellik geçici bir ruh hali değil, bir yaşam biçimidir.
O alelade bir aylak değildir, felsefi bir tembeldir. Hiçbir şey yapmamasının nedeni düşüncesizliği değil, tam tersine aşırı düşünmesidir. Düşünceli bir kaybedendir o.
Aslında bakarsanız Oblomov da bir şeyler başarmak ister, bir kariyer sahibi olmak, sosyal hayatta kendine yer edinmek, evlenip mutlu bir yuva kurmak… Sık sık bu istekleri nasıl gerçekleştireceğini de düşünür ama hiç eyleme geçmez.
Eylemsiz düşünceleri kararsızlığa, kararsızlığı kayıtsızlığa, kayıtsızlığı da zaman içinde bir kaybetmişliğe dönüşür. İçinde bulunduğu şartlarda neler yapacağını, bir şeyler yapılsa da nelerin değişmeyeceğini düşünür. Kafasında düşünceleri çevirip durur. Sonra en başa döner bir daha düşünür. “Beyni çamurda patinaj yapan tekerlek gibi hızla dönerken, vücudu bataklığa saplanmış otomobil gibi yerinde sallanır ama ileri gidemez.”
Oblomov'un en yakın arkadaşı Ştoltz tam tersine; aktif, amaçlı ve girişken bir insandır. Ştoltz sık sık onun tembelliği yenmesi için motive edici konuşmalar yapar. Sonunda pes edip onun yaşam tarzına “Oblomovluk” der.
Hareketsiz hayatıyla sağlığını da kaybeden Oblomov henüz kırklı yaşlarında kalp krizinden ölür.
Eylemsizliği küçük bir eylemle de olsa kırıp bu yazıyı derleyen basit bir Oblomov'dan sana: “Peki senin hayatındaki Oblomovluklar neler?”
ABDULLAH TOPRAK
Kaynakça
youtube/one story one lesson